Het woongebied van deze toekans strekt zich uit van de Guyana's, Venezuela tot in Brazilië ten noorden van de Amazone, terwijl ze vroeger ook in Trinidad voorkwamen.
Het zijn bewoners van de dichte tropische wouden.
Ondanks hun korte vleugels kunnen ze toch zeer goed vliegen en als ze op zoek zijn naar andere vruchtdragende bossen, vliegen ze in een rechte lijn, hoog in de lucht met enigszins golvende bewegingen en naar beneden gerichte snavels.

Ze zijn zeer speels van aard en jagen vaak achter elkaar aan door de takken, waarbij ze met hun snavels klepperen en eigenaardige ratelende geluiden voortbrengen.
Soms gooien ze een vrucht hoog in de lucht, die door een andere vogel wordt opgevangen, zodat het net lijkt of ze met een bal spelen.

Dit werd gezien door Mr Goodfellow, die een paar jaar in Ecuador het beroep van vogelvanger uitoefende.
Hij merkte ook op dat de vogels pas laat in de ochtend tevoorschijn kwamen en zich gedurende het heetste deel van de dag in de schaduw van het woud verscholen hielden om daarna tot diep in de avond naar voedsel te blijven zoeken.
Van de speciesvorm zijn de opvallendste kenmerken, de rode stuit en boven en onderstaartdekveren, de brede rode borstband en de dottergele, in grootte variërende vlek op de witte keel.

De sterk gebogen kant van de bovensnavel vertoont beiderzijds lengtegroeven.
De snavelpunt steekt wat minder over en is minder spits dan op de plaat is aangegeven.
De eerste exemplaren bereikten de Engelse dierentuin in 1972. Later werden ze ook elders ingevoerd.

---